Hoe vier je de verjaardag van een overleden dierbare? 🎈

De verjaardag van een overleden dierbare… Het kan een dag zijn die vol emoties zit. Voor mij was de verjaardag van mijn moeder altijd een dag om naar uit te kijken, vol verwachting. Ik herinner me nog goed hoe ik mijn moeder op haar verjaardag een cadeau gaf. Het was iets waar ik zelf enorm enthousiast over was, maar in werkelijkheid was het niet veel meer dan een simpel prulletje, haha. De hele dag door druppelde er visite binnen, en iedereen kon kiezen uit slagroomtaart of Friese oranjekoek. Aan het einde van de dag was de huiskamer vol met veel te veel stoelen voor al die vrienden, familie, buren en kennissen die langskwamen. Ik genoot van het lekkers op tafel, maar hoe later de avond vorderde, hoe meer ik me onzichtbaar probeerde te maken. Natuurlijk wilde ik zo lang mogelijk opblijven. En dan, als mijn moeder zei: "Hindrika, ga je zo naar boven?" Dan was het tijd om naar bed te gaan. Zodra ik in bed lag, was de slaap ver te zoeken, want het geklets en gelach van beneden kon ik in mijn slaapkamer horen.

Maar sinds mijn moeder is overleden, zijn dit allemaal slechts herinneringen. Jarenlang probeerde ik 20 november, haar geboortedag, zoveel mogelijk als een 'normale' dag te laten lijken. Toch werkte dat niet. In deze blog wil ik delen waarom deze manier van omgaan met haar verjaardag voor mij niet werkt en hoe ik er inmiddels anders mee omga.

Hoe de geboortedag van een overleden dierbare verandert

De geboortedag van iemand die je verloren hebt, is een dag die je eerder met vreugde en blijdschap associeerde. Het was een moment om het leven van diegene te vieren, om taart te eten en gezellig samen te zijn. Maar als die persoon er niet meer is, verandert alles. De dag wordt een confrontatie met het verlies. Wat voorheen een feestelijke dag was, wordt nu een moment waarop je je opnieuw bewust wordt van het gemis.

Vorige week was het weer 20 november, inmiddels alweer de 18e verjaardag zonder mijn moeder. In de eerste jaren na haar overlijden kwamen we als familie samen op die dag. Soms kwam er ook nog wel eens visite langs, maar naarmate de jaren verstreken, veranderde dit. Ik ging studeren, werken en woonde niet meer in de buurt van mijn familie. Ik besloot om 20 november zoveel mogelijk op een 'normale' manier te laten verlopen. Maar daarmee stopte ik mijn gevoelens weg. Als ik deed alsof er niets aan de hand was, zou ik me misschien ook niet zo voelen, dacht ik.

Toch gebeurde het omgekeerde. Op die dag ging ik vol goede moed naar mijn werk, maar enkele uren later barstte ik in tranen uit achter mijn bureau. Shit, dit idee werkte niet. Uiteindelijk belandde ik in een burn-out omdat ik mijn gevoelens te lang onderdrukte. Het ging niet alleen om mijn werk, maar ook om hoe ik omging met het gemis van mijn moeder, met de verjaardag van mijn moeder, en met het verlies van het leven zoals ik het ooit kende.

Toen ik op zoek ging naar hulp voor mijn burn-out, kwam de geboortedag van mijn moeder ook ter sprake. Mijn therapeut vroeg me: "Wat heb je nodig op deze dag?" Ik kon het niet goed beantwoorden, omdat ik het meestal wegstopte. Hij stelde voor: "Wat zou het voor jou betekenen om jezelf die dag vrij te gunnen, zodat je kunt doen waar je behoefte aan hebt?" Hij vroeg me ook: "Voel je dat het je moeder zou eren om op die dag stil te staan bij haar?" Deze vraag raakte me diep en zette me aan het denken. Sindsdien doe ik het anders.

Mijn nieuwe benadering van 20 november

Of ik nu in loondienst werk of als zelfstandige werk, op 20 november leg ik mijn werk neer. Ik gun mezelf deze dag om stil te staan bij het leven van mijn moeder. Zo ben ik vorige week samen met mijn broer en zus naar haar graf gegaan. Als cadeautje kwamen er vriendinnen van mijn moeder, van vroeger. Het was zo fijn om te voelen dat ze niet vergeten is. We gaven haar aandacht en respect door haar leven te herdenken. Daarna gingen we samen taart eten om haar leven te vieren. Maar daarna voelde ik de behoefte om alleen te zijn, verdrietig te zijn, en ruimte te geven aan mijn emoties. Dus lag ik op de bank met een serie en een stukje chocola.

Tips voor het omgaan met de verjaardag van een overleden dierbare

Het kan een intense dag zijn, maar het is belangrijk om te kijken naar wat jij nodig hebt en ruimte te geven voor jouw gevoelens. Hieronder een aantal tips om je te helpen bij het omgaan met de geboortedag van een overleden dierbare:

1. Ontdek waar jij behoefte aan hebt op deze dag: Gun jezelf de ruimte om te voelen wat je nodig hebt. Of je nu stilte nodig hebt of juist omringd wilt zijn door anderen, wees eerlijk naar jezelf.

2. Bezoek het graf of een plek waar je dierbare graag kwam: Dit kan je helpen om in contact te komen met de herinneringen en het leven van je dierbare.

3. Luister naar muziek die jou doet denken aan je dierbare: Muziek kan een krachtig middel zijn om herinneringen op te roepen en je gevoelens te uiten.

4. Schrijf je gevoelens en gedachten op: Dit helpt om je emoties te verwerken en biedt vaak rust in een druk hoofd.

5. Zoek steun bij vrienden of familie: Het kan helpen om samen te zijn met anderen die jouw dierbare ook missen. Samen herdenken kan de band versterken.

6. Omring jezelf met mensen die je dierbare liefhadden: Dit creëert een omgeving waarin het gemis ruimte krijgt en er liefdevolle herinneringen worden gedeeld.

7. Eet een taartje! Of het nu jouw favoriete taart is of de taart die je dierbare altijd zo lekker vond, het kan een mooie manier zijn om de herinnering levend te houden en jezelf wat kleine vreugde te gunnen op deze emotionele dag.

Heb je moeite met het omgaan met verlies?

Het is heel normaal om niet altijd te weten hoe je om moet gaan met het verlies van een dierbare. Zeker op speciale dagen zoals verjaardagen kan het gemis extra zwaar wegen. Als je moeite hebt met het vinden van jouw eigen weg in het omgaan met verlies en gemis, wil ik je graag helpen. Ik bied een speciaal coachingstraject voor vrouwen die hun ouder(s) moeten missen. Leven zonder ouder(s) kan verwarrend en eenzaam zijn. Het is een zoektocht naar wie je bent zonder diegene die zo'n belangrijke rol in je leven speelde. Dit coachingstraject is ontworpen om je te ondersteunen bij het vinden van rust, stabiliteit en persoonlijke groei. Als ervaringsdeskundige weet ik hoe het voelt om je ouder(s) te missen, en ik wil je helpen bij het vinden van jouw eigen fundament, zodat je weer krachtig in het leven kunt staan.

Wil je meer weten? Neem gerust contact met me op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek. Samen kijken we naar jouw behoeften en hoe ik je het beste kan ondersteunen.

🧡 Liefs,

Hindrika